7 Eki 2008

ZAMANSIZ AYRILIK

Haykırdım duvarlara, neden gitti diye
Bekledim yıllarca, belki bir gün sever diye
O kadar sevdim ki, kalbimi sundum hediye
Bırakıp gittin ya, kırdın bu gönlü yok yere
Sığdıramadın ona olan aşkını, ne göğe ne yere
Kalbimi görsen; hem kırık, hemde yara bere
Artık muhtacım, senden gelecek bir güzel habere
Tek ilaç sensin bu derbedere
Bırakıp gittin sebebsiz yere nereye
Haykırıyorum gögsümü gere gere
Birbirimiz çok severken yaşandı bu ayrılık yok yere
Belki onu koyarsın kalbinde boş bi yere
Ama o sahip olamaz bana verdiğin değere

Mihriban Dinçer

Hiç yorum yok: